خداوند همه مخلوقاتش را به تناسب خاص و زیبایی منحصر به فردش خلق کرده است وان هم با محاسبه دقیق و حسابی که سبب نظم تمام کاینات گردیده و با وجود ملیون ها سال هیچ تغیری در کاینات بو جود نیامده با وجودی که همه در گردش اند و با فاصله معین و سرعت منظم در حرکت اند و از کنار هم به راحتی میگذرند و تصادم نمیکنند.
اما یک نسبتی که بنام نسبت طلایی یاد میشود و در بسیاری از مخلوقات دیده میشود بنام نسب طلایی یاد شده و به حرف phi یا عدد طلایی نشان داده میشود و گفته میشود این تناسب به مخلوقات زیبایی خاص میدهد این عدد معادل ۱.۶۱۸ میباشد. و تناسب (۱:۱.۶۱۸) را به نام تناسب طلایی یاد میکنند
و چنین بدست میاید که اگر شما یک قطعه خط داشته باشید و آنرا به دو قطعه یکی بزرگتر و یکی کوچکتر تقسیم کنید طوری که حاصل تقسیم قطعه بزرگتر بر کوچکتر مساوی به حاصل تقسیم تمام قطعه خط به قطعه خط بزرگتر گردد عدد بدست آمده عدد ۱.۶۱۸ حاصل میگردد. و تناسب خط بزرگتر بر کوچکتر تناسب طلایی میباشد.
اما در صورت شما این نسبت چگونه است. صورت بیضوی که تناسب آن قرار ذیل باشد به نام چهره طلایی شناخته میشود.
۱. اگر فاصله صورت از یک گوش تا گوش دیگر یک باشد فاصله بین خط رویش مو و زنخ ۱.۱۶۸ میباشد.
۲. فاصله بین زنخ و بینی ۱ و فاصله بین بینی و خط رویش مو ۱.۶۱۸ میباشد.
۳ فاصله بین کنار لب و زنخ ۱ فاصله بین کنار لب و خط وسط چشم ۱.۶۱۸ .
۴. اندازه دو دندان پیشرو هر یک ۱.۶۱۸ و اندازه دندان های کنار آنها ۱ میباشد.
همچنان این تناسب به اندازه چشم و فاصله دو چشم ، طول و عرض چشمها ، ابرو و فاصله بین دو ابرو و در بدن تناسب بازو و ساعد ، بند های انگشتان طوریکه هر بند انگشت بزرگتر از بند قبلی میباشد و طول قد پاینتر از ناف و بلند تر از آن صدق میکند. و قتی این تناسب را میبینیم بی اختیار به یاد آیه لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ میایم که خداوند میفرماید ما براستى انسان را در نیکوترین اعتدال آفریدیم (۴)
